نظام فلسفی هگل

اندیشۀ فلسفی هگل به‌صورت اندیشه‌ای منجسم، منطقی و به شکل یک دستگاه ارگانیک عرضه می‌شود. در فلسفۀ هگل بیش از هر چیز با دستگاه عظیمی از مقولات و مفاهیم کلی روبرو هستیم. این سیستم همۀ مباحث اعم از متافیزیک، طبیعت، معرفت‌شناسی، آگاهی، حقوق مدنی، تاریخ، دین، هنر و فلسفه را دربرمی‌گیرد.
همۀ مباحث در فلسفۀ او در یک سیستم منطقی و کلی که مقدمات آن ضرورتاً از یکدیگر استنتاج می‌شوند، گرد هم می‌آیند. بنابراین فلسفۀ او در قالب یک سیستم عرضه می‌شود. این بدان معناست که همۀ مباحث فلسفی به‌هم‌پیوستگی منطقی دارند و جدای از هم نیستند که فقط از سوی وی مورد تحلیل قرار گیرند. در فلسفۀ هگل همۀ مباحث و عناصر گوناگون برحسب ضرورت منطقی از یکدیگر استنتاج می‌شوند. پس فلسفۀ هگل سیستمی زنده و به‌هم‌پیوسته است که اجزایش دینامیک، پویایی، تولید و زایش دارند. ساختار نظام هگلی به‌صورت مستدیر یا دایره‌ای است، یعنی پایان یا منتهای این نظام همان آغاز و مبدأ است. معنی نظام در اندیشۀ هگل، مجموعه یا دستگاهی از اجزاء زنده و متکامل است که از آغاز تا پایان یک چیز است که تکامل می‌یابد. این کتاب می‌کوشد نظام فلسفی هگل را با زبانی روشن برای خوانندگان ناآشنا با هگل آشنا سازد.